Dag 16

Mijn atelier gezien vanachter het meest belangrijke meubel: de kijkstoel.

Ik kom er wel..
Het is ineens minder koud, dus dat scheelt alweer 1 dikke trui (rest mij nog slechts 3 t-shirts en 1 dikke wollen trui, daaroverheen mijn werktrui en stofjas én natuurlijk mijn long johns...).
Vandaag was ik er weer ietwat. De grote tekst tekening is eindelijk af. Bijna "rsi" in mijn rechterhand. Tis maar goed dat ik voor 4 dagen naar Parijs ga.  De teksttekening is mijn beste tot nu toe vind ik.

64 x 91 cm, grafiet

En verder getekend vanuit mijn buik. Niet nadenken. Alles langs laten komen wat me aantrekt in wat ik om me heen zie en wat ik aan beeld heb meegenomen uit Nederland.

Er werd me eerder gevraagd in welke relatie deze tekeningen staan tot de teksttekeningen. Alhoewel lastig precíes aan te geven, taal is tenslotte niet mijn ding, ik moet het van mijn beeld hebben, staan deze tekeningen wél in een nauwe relatie met de teksttekeningen en hun thematiek.

Kzal een poging wagen het iets toe te lichten;

Allereerst gaan deze tekeningen voor mij ook over tijd. Maar dan de tijd die zich afspeelt in een... een... andere dimensie....niet echt het woord wat ik bedoel, maar kweet niks beters.. 

Tijd die als het ware buiten ons besef van tijd ligt. Wat ik teken zijn de dingen die ik buiten tegenkom in een landschap. Bomen, struikjes, uitgedroogd, vlekken op stenen, "vederlichte rommel" ergens in een hoek gewaaid,  die ergens staan met zo'n vanzelfsprekendheid dat je je niet kan voorstellen dat ze er al niet altijd stonden.

Al tekenend probeer ik er grip op te krijgen. Op de afbeelding én op de beweging, alsof in de beweging ik de dingen naar het hier en nu kan halen. Het tekenen is tasten. De manier waarop ik het op de spiegel van het papier plaats, maakt, of althans daar probeer ik een poging toe te doen, dat de ruimte eromheen een actief dragend onderdeel wordt van het beeld.

Net als bij de "tekstteken manifesten" probeer ik niet aan te geven hoe het zou moeten, maar hoe het zou kunnen zijn...

Z.T ( misschien nog niet af)

De details zijn hierop moeilijk te zien, er zitten soms wel 4 soorten conté en houtskool over elkaar heen

Vanavond met de nachttrein naar Parijs. Ik wil geen kostbare werktijd verspillen, vandaar de nachttrein. Drie dagen lang kunst kijken. En natuurlijk samen met goede vriend en verzamelaar M. het nachtleven van Parijs grondig onderzoeken. Er moet toch ook veel en lang en hartstochtelijk geproost worden op die kunst!