Prachtig om s'ochtends vroeg, tijdens het hardlopen, de mist tegen de heuvels te zien opkruipen.
Het atelier voelt al geheel als het mijne. Er hangt al een herkenbare lucht van fixeerspray, 4 potloden zijn al "op"getekend en ben nu houtskool aan het ontdekken. Geeft zo'n andere, zo'n zachtere, lijn.
Het tekenen wilde niet zo lukken vandaag. Alles werd te illustratief...
Was het maar zo simpel....
Gelukkig is het dan fijn om me in mijn fijne oude chesterfield (kind of) op te vouwen om "The Debatable Epidendrums" te lezen. Geweldig boek over de moeilijkheden en mogelijkheden van het kweken van orchideeën.
De teksten over vermenigvuldigen, vermeerderen, kruisen en bemesten, de do's en don'ts laten zich lezen als een handleiding voor duurzaam handelen binnen het bankwezen.
Hele stukken gebruik ik integraal in mijn tekeningen. (bijvoorbeeld in de zeefdruk Taxonomie die bovenaan mijn blog staat). Doel is een soort nieuwe handleiding te tekenen als richtlijn voor wenselijk gedrag, of de discussie over laakbaar gedrag vanuit een metaforisch perspectief te voeden.
Alhoewel daar dus hele tekstuele tekeningen zijn, zijn het voor mij wel écht tekeningen. Ik kijk naar hoe de letters, die dan ineens tekens worden, op de spiegel staan. Alle lijnen zijn belangrijk. Ik werk heel schetsmatig vanuit het concept om te vertragen.
Ik maak fouten, soms zelfs expres omdat ik gecorrigeerde letters zo grafisch vind, spelfouten, schets keer op keer een letter, kijk naar een spannende vorm in een woord, en, belangrijk, ik gum niks weg! Ik doe het met dat ene papier. Zet meerdere keren dezelfde tekst op het papier. Soms nadrukkelijk te krap. Alle handelingen zijn bewust!
Juist het handmatige opzetten van de tekst (wat je ook makkelijk zou kunnen uitprinten) is belangrijk in
deze tekeningen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten