Dag 5, 6, en 7 gewoon aan het werk

Casper David Friedrich, 1774 - 1840, monk by the sea

'kHad me heilig voorgenomen (en sommigen beloofd) om élke dag wat te schrijven.....

maar ik héb even helemaal niks te zeggen.

Ik sta op om 8 uur, teken, wandel teken, wandel, lees en denk na.

Het tekenen gaat soms wel, soms niet, soms een beetje. Maar dát ik dat beteken is wel goed en doet er toe! Maar om dat nu al te laten zien klopt nu niet.

Het is erg stil in Caylus, letterlijk en figuurlijk en dat komt goed uit, want het stormt genoeg in mij.

Daar vind  ik even niks van; het is wat het is.

En daar heb ik nu (nog) niks over te melden. Sorry

Dag 4, zaken die mij dan inspireren

wat mijn zoal inspireert...

Gewoon gewerkt vandaag.


Wekker op 8 uur, yoghurtje en aan de slag.


Niks nog om te laten zien. Ik teken, lummel, denk, pruts, teken teken en teken nog meer


en denk na over wat mijn rol is als beeldend kunstenaar in de samenleving...


Dus wat filmpjes uit mijn archief die ik zelf af en toe bekijk gewoon voor de scherpte, de verbazing en de schoonheid.


Duchamp; nog immer actueel


De achterkant van dans; de uren, het zweet


En dan mijn heldin: Marina Abramovic
'....If we have such a fast life, we have to have long art to understand the here and now'

Dag 3, en ineens komt de flow

Uitzicht uit mijn atelierraam

Uitzicht op mijn atelier vanaf de helling van het dorp, bij de rode stip is de residency

Gewoon weer begonnen. Zin of geen zin. Ik ben er nú dus ik ga 'gewoon' aan de slag. Die flow komt van zelf een keer. Kwestie van blijven bewegen dacht ik vanochtend lekker positief ahum.

Dus.... allereerst lekker meters gemaakt aan een tekening die ook al lang in mijn hoofd zit en waar ik in Nl al tig keer aan ben begonnen; de ABN Amro disclaimer als teksttekening.

detail van 1e fase van ABN Amro aquarel, laag 1

Het is een tijdrovend werk waar ik dan nu goed aan toe kom.In kleur dit keer! En wel in verschillende kleuren huid tint aquarel.Ik werk alleen met kleur als kleur autonoom onderdeel is van het werk.Niet als enkel figuratieve waarde en dus willekeurig.

Toen ik werkte bij ABN Amro kreeg ik met élke mail een lél van een disclaimer in mijn mailbox met niet mis te verstane taal over wat ik allemaal niet mocht en wat ik vooral moest. En o ja, ze waren verder niet verantwoordelijk voor niks... Toen ik die disclaimer tekende op groot formaat en die ophing in de bank gaf menig werknemer aan die tekst voor het eerst te lezen. En dat terwijl elk mailtje wat ik van iedereen kreeg er van vergezeld ging.

Nu dus teken ik hem in verschillende huidtinten zodat het bijna 'onzichtbaar' wordt en tegelijkertijd onderdeel wordt van onze fysieke waarnemening.het werk is voor mij een zeer conceptuele uiting en handeling.

Het gaat helemaal niet meer over schoonheid, maar over de ervaring fysieke tijd door te brengen met een boodschap die steeds gedachtenloos wordt gecommuniceert, gedeeld en verspreid.

voor mij is het het tegenovergestelde van vertrouwen. Het is het indikken en verschuilen achter formaliteiten en verantwoordelijkheden.

Tijdens mijn ABN Amro tijd heb ik echt mensen ontmoet die naar beste eer en geweten handelen. Dus ik vond het te makkelijk om de 'schuld' aan onverschilligheid of onwetendheid 1 op1 bij hen te leggen. Maar dit het vertsuren van berichten met dít soort boodschappen staat daar, m.i, toch echt haaks op! "Zo is het systeem nou eenmaal, dat verander je niet"

Ik geloof dat elk systeem te veranderen is en dat het begint met bewustzijn van het huidige handelen.


Enfin, weer een tekst tekening dus. ( in mijn blog van 17-2-10 schrijf ik ook al wat over de tekst tekeningen) Dit keer houdt ik de tijd bij die ik er aan werk, ( al 6 uur en 43 minuten).
Ben er nog niet uit of de handeling het werkelijke werk is en dat de tekening dus een visuele registratie is, of dat het werk straks een autonoom werk is.


Al met al is het wérkelijk de tekst tot me nemen en die te betekenen in een uitgebreide tijd belangrijk om mijn gedachten over het fenomeen disclaimer beter te begrijpen, als ook mijn interactie ermee als beeldend kunstenaar. De fysieke ervaring is straks óók te lezen in het werk. Ik ben nieuwsgierig naar wat het dan aan interactie gaat opleveren. óf het wat oplevert.


Hij is nog lang niet af, maar het ziet er naar uit dat ik vandaag langzaam richting een goede tekenmood ga. Van alles en nog wat gedaan en het is lang zo hopeloos niet meer als gister...

Dag 2, lukt nog niet zo

...........
'kWeet het nog even h-e-l-e-m-a-a-l niet hier...

Laat ik zeggen dat ik vandaag érg succesol ben geweest in het verklooien van de ene tekening na de andere.


En ja, ik weet dat dat er bij hoort, dat het vast ergens goed voor is, en ik wil, denk ik zo, te graag, maar grumbl grumbl.....


Heb een dozijn beelden in mijn hoofd die ik alleen "nog maar hoef te tekenen" en telkens als ik begin denk ik al na 5 minuten dat het niks wordt, want het ziet er nú al niet uit.


Zo'n dag dus en ik heb geen eens zin om er mooie gedachtes over te reflecteren


Nou ja, eentje dan, en die is niet van mij


'A picture should be a re-creation of an event rather than an illustration of an object; but there is no tension in the picture unless there is a struggle with the object'  Francis Bacon

DAG 1 Settling in in the studio

Lady with the veil, Louvre

Net als ik nog een beetje, alsof er nog een doek over me heen hangt. En ik niet weet aan welke kant mijn hoofd en gedachten zitten; binnenin, of er nog buiten?

De houten vloer in mijn atelier kraakt hetzelfde als in 2010. De geur van houtsvuurtjes, bij aankomst gisternacht, is gelukkig ook niet veranderd. Het uitzicht op het middeleeuwse Caylus vanuit mijn atelier is nog even betoverend... Het lijkt of er niks veranderd is sinds mijn laatste retraite.

En ja, nu ik de weg wist was mijn koffer een stuk sneller uitgepakt en mijn atelier ingericht. Ik wist immers nu beter wat ik kon verwachten. Dat het 5 graden is in mijn atelier brengt me niet van de wijs. De skibroek is warm,en ik begin de geur van de petroleumkachel in mijn studio al te waarderen, dus dat 1e lege witte vel tekenpapier hing om 14:00 al aan de muur. Ik was er klaarrrr voor.

Aan de slag!

En toen... niks. Drentelen, draaien en 3 keer een vers houtskoolstickje breken. Dat soort werk dus.

Studio met 1e werkmuur

Aankomen moet ik kennelijk ook met mijn kop. Ik wil te graag. Een deel van de onrust is gelukkig al achtergebleven in Parijs.

Drie dagen heerlijk slenteren met lief en grietjes langs Seine en Louvre. De Eifeltoren op en af(met de trap) waren nog niet genoeg om de overgang geruisloos te nemen. En kan dat eigenlijk?

Stiekum wist ik het wel, was het precies waar ik bang voor was; mijn eigen verwachtingen moet ik niet blijven vergelijken met de vorige keer. En ik moet al helemaal niet verwachten dat ik...

Eigenlijk moet ik niks, behalve beseffen dat er een prachtige luxe periode van oningevulde tijd voor me ligt. Een tijd waarin ik gewoon kan en mag zijn

Steeds opnieuw leren vliegen, Arts et Metiers

Een tijd waarin ik opnieuw ga leren vliegen en mijn verwondering en verhalen ga orden.

Dus nu eerst maar een wijntje. De kop is er vanaf....

Waarom ik weg ga

Berlinde de Bruyckere

Ik ga weg.
Na een turbulent jaar mídden in de wereld staan, vol in contact met de ander, een KIS opleiding, avonturen bij banken en andere organisaties,  is het tijd om me even terug te trekken in mezelf. Om een andere verdiepende laag in mezelf te onderzoeken. En zo, hopelijk mijn eigen gedachten en beelden te kunnen onderzoeken en te (her)ordenen. Om 'simpelweg' terug te keren in stilte in mezelf om te kunnen tekenen en betekenen...


Kan ik dan niet tekenen hier in Arnhem in mijn heerlijke atelier?
Zeker! En dat doe ik ook, maar er is altijd wel een muziekles,boodschappen, studiedagen op scholen waardoor je niet altijd even makkelijk in die flow komt, óf, als je er in zit, je om 3 uur op een schoolplein mot staan.


Soms is lege, niet ingevulde tijd nodig. Ik denk zelfs dat het voor een kunstenaar, wil die geloofwaardig blijven voor zichzelf, en dus voor de ander, zelfs essentieel is dat hij af en toe uit zijn comfortzone stapt en in een andere plek naar zichzelf kijkt vanuit leegte én ruimte om daar wat mee te doen ter plekke!
En daarom ga ik, voor de 2e keer naar een internationaal gastatelier in Zuid Frankrijk (en nee, daar is het nu níet warm, integendeel, de skibroek is al ingepakt).


Eerst nog even 3 dagen onderdompelen in de kunst in Parijs en dan door met de tgv naar Montauban. Dus morgen om deze tijd zit ik hopelijk achter mijn 1e glaasje wijn in een café in Parijs




Maar hoe ver je ook weg gaat van alles weg wat je kent, jezelf neem je altijd mee.
En dus gaat mijn hoofd mee, vol met de prachtige indrukken van de afgelopen weken, maanden.


Als werktitel gebruik ik nu steeds Fallow land - Root causes waar ik zoveel in leg als braak liggende grond en oorzaak van binnenuit de wortel.

'Deel van het geheel', 40 x 50 cm, grafiet, 2012

Die werktitel dekt de lading van waar ik verder aan ga werken. Ik popel om van de serie beelden waar ik nu aan werk een wat congruenter geheel te maken.




Daarnaast ga ik verder aan de slag met de indrukken die ik tot nu toe heb opgedaan  binnen de bijeenkomsten van Phoenix, Nederland 2020 als integere maatschappij. Vanmiddag zat ik daar weer, samen met zo'n 30 anderen in de prachtige Thomaskerk op de Zuid As in Amsterdam.
We kwamen voor de 2e keer samen om al pratend vorm te geven, te zoeken en te onderzoeken en aan te scherpen hoe  richting te geven aan een integere maatschappij in 2020.


Hoe? Nog geen idee daar ga ik op kauwen in Caylus, maar we begonnen vandaag met dit filmpje:


Een hoopgevend filmpje vind ik dat  en een prachtige metafoor voor waar we zowel vanmiddag samen aan begonnen, alsook voor dat wat me wellicht allemaal te wachten staat in Frankrijk.


Je rent de berg op, alleen, maar je weet je altijd geborgen in iets groters dat je deelt met elkaar!




tot over een tijdje, ik ga weer proberen dagelijks te bloggen zodra ik daar in mijn atelier zit!




En nu, nu ga ik écht inpakken...
A bientot

Viewmaster Tour

Pleuni Adel en Polly Sneijder, 

de onvolprezen hostessen van Viewmaster Tours

Ik zou het, in de drukte voor mijn vertrek naar DRAW International toch bijna vergeten te plaatsen op mijn blog;

Het geweldige filmpje dat Guido Crolla maakte van de Viewmaster Tour die ik innitiëerde voor het afsluitende congres van Cultuur en Ondernemen op 26 januari in Amersfoort Een als afsluiter van mijn KIS opleiding

Het was onderdeel van de workshop waarin ik in 45 ( ha ha) minuten kon laten zien wat er kán gebeuren als je  met een kunstenaar wil samen werken en wat mijn toegevoegde waarde was binnen organsiaties.

Kortom, ik nam de deelnemers van het congres mee op reis. Niet om aan te komen, maar om onderweg te zijn


Filmpje is te zien op mijn Vonk website

Ga maar kijken en laat je vervoeren .....

Inpakken voor DRAW International

12 grafiet 9b, 8 grafiet 6B, 2 grafiet 8B, 6 grafiet 4B, 8 grafiet 2B, 6 HB grafiet, 8 coolgrey 8 pale grey, 8, darkgrey, 4 warmgreyI, 4 warmgreyII, 4  whitegrey, 2 doosjes sybrisch krijt hard, 1 doosje syberisch krijt medium, 1 doosje syberisch krijt soft, 2 doosjes houtskool dikke sticks, 2 doosjes houtskool dun, 2 bakken witte pastelkrijtjes, 3 leftoversbakjes met grafiet sticks 8B, de platte dikke versie,  alle tinten huidskleur aquarel van Rembrandt, de 5 ml tubes, dus 8 stuks, 2 pensleen nr 01, 4 penselen 018, marterhaar, 4 nylon penselen 04, 6 penselen marterhaar 016, 3 waaierpenselen aquarel potloden, rood, roze, sepia, grey , raw umber, tullippale, ivory brown, 4 difusers, 4 ummen kneedbaar, 2 gummen hard. 4 schraappotloden, 7 inktpennen, diverse diktes, 1 liter oostindische inkt, doeken, 4 fixeer spuitbussen voor houtskool, 1 diaprojector, 5 dozen met beeldarchief, fohn, stekkerdoos, skibroek ( jawel, het is er nu minus8), fleesetrui, stofjas, 18 boeken, platen archief, FD knipsel map, theepot, pantoffels, badjas, 3 punteslijpers, doosje punaises, doosje wattips, nattedoekjesbaby verpakking, loep, de vertraagde tijd boek, papierklemmen, 4 grote, 8 kleine, 4 rollen papier tape, 2 stanleymesjes, 2 riemen papier Simili japon 60 x 91 cm, 1 riem A3 250gr papier. Rol vloei papier, 4 pakjes thee






Kortom, ik heb vandaag mijn krat + papier ingepakt voor Caylus. Maandag gaat het mee op transport en dan hoop ik maar dat het heerlijk klaar staat in nieuwe Franse mijn atelier volgende week

Woman in Financial Services

Voor mijn zoek - en inspiratie tocht naar het deel van het geheel ga ik vanmiddag naar het congres van WIFS, Oftewel Woman in Financial Services...

In between the lines, mijn beeld onderzoek om tot een trefend beeld te komen van de verhalen achter de verhalen, de vragen achter de vragen. De verwondering achter alle, ogenschijnlijke, zekerheden.

Wat zien we en hoe kleuren we dat in?

Tussen de regels door lezen en andere perspectieven op het financiële speelveld ontmoeten.

Het thema deze middag is Change.

Een mooi vervolg op Vertrouwen van 2011.

bij de dood van Wislawa Szymborska

 Hoor de het pas de volgende dag, maar diegene die in mijn ogen op de meest mooie manier stem en taal heeft gegeven aan het ontalige, is niet meer, 


Wislawa Szymborska 


Haar gedichten helpen mij bij het tekenen én 'gewoon', om stil staan bij dat waar we te vaak niet bij stilstaan: het leven.

Gedicht april 2011 HET ZWIJGEN VAN DE PLANTEN – Wislawa Szymborska De eenzijdige betrekkingen tussen jullie en mij ontwikkelen zich lang niet slecht. Ik weet wat een bloem, blad, aar, eikel, steel is, en wat er met jullie in april gebeurt, wat in december. Hoewel mijn nieuwsgierigheid onbeantwoord blijft, buig ik me speciaal over sommige van jullie en leg voor andere het hoofd in de nek. Bij mij hebben jullie namen: klis, kleefkruid, drieblad, heide, jeneverbes, maretak, vergeet-mij-niet, maar ik heet voor jullie niets. Onze reis is gemeenschappelijk. Als je samen reist, praat je toch met elkaar, wisselt opmerkingen uit, desnoods maar over het weer of over de stations die onderweg voorbijschieten. Onderwerpen te over, want er is veel dat ons verbindt. Dezelfde ster houdt ons binnen zijn bereik. We werpen met evenveel recht elk onze eigen schaduw. We proberen iets te weten, ieder op zijn manier, en wat we niet weten, lijkt ook op elkaar. Ik leg het uit zo goed ik kan, vraag alsjeblieft: wat het betekent iets met ogen te bekijken, waarom in mij een hart klopt en waarom mijn lichaam niet geworteld is. Maar hoe kan ik antwoorden op ongestelde vragen als ik daarbij ook iemand ben die voor jullie zozeer niemand is? Struikgewas, jong bos, weiden, rietland – en alles wat ik jullie zeg is een monoloog, en wie er ook luistert – jullie niet. Met jullie praten is noodzakelijk en onmogelijk. Is dringend nodig in ons haastige leven en wordt uitgesteld tot nooit.