Macro Micro, 2009, krijt en grafiet, 94 x 61 cm
Ik was nog aan het controleren of alle tekeningen wel recht hingen, toen de eerste gasten al binnen kwamen. Ietwat stress dus, afgelopen donderdag in de beurs van Berlage tijdens het seminair van NRC Focus over vertrouwen.
Als beeldend kunstenaar deed ik mee met mijn werk om de discussie die op het podium werd gevoerd, te verbreden vanuit een ander perspectief. Drie zwaargewichten uit de financiële wereld, uitgenodigd door NRC Focus, Anna Bernasek , Norb Vonnegut (auteur en voormalig stockbroker op Wallstreet) en Casper de Vries (professor economie aan de Erasmus universiteit) gingen elk in op wat vertrouwen zou kunnen zijn of betekenen.
Saai was het niet (nou ja, misschien een beetje), maar wél een herhaling van wat ik de afgelopen maanden heb mogen horen uit de monden van CEO's tijdens de gesprekken die ik had in het kader van het project Vertrouwen Verbeeld.
Gek, en wat ik hoofdzakelijk tussen de regels door hoorde, ging meer over wantrouwen...
Daarna een introductie van mijn werk en mijn rotsvaste vertrouwen dat kunst en kunstenaars nodig zijn in de discussie over wat vertrouwen zou kunnen zijn. Het antwoord op wat vertrouwen precies is, heb ik ook niet, wel heel veel vragen en observaties die ik middels mijn werk stel of op tafel gooi. Gelukkig werd mijn verhaal opgepakt door de goed luisterende bezoekers. Er is dus hoop!
Het was wel raar (om niet te zeggen ontmoedigend) om naar afloop dan iedereen met de rug naar het werk te zien staan! Meer verdiept in hun wijn en de geserveerde hapjes dan in een ander uitzicht.
Het werk hierboven heet MACRO MICRO en hing, tussen 12 andere werken, in de Beurs van Berlage. Deze tekening is ontstaan naar aanleiding van mijn verwondering dat het steeds maar over groei gaat, waar het mijns inziens over bloei zou moeten gaan. Toch een wezenlijk verschil lijkt mij.
Het beeld laat een groot wortelstelsel zien met veel vertakkingen, maar op cruciale kruispunten zit onduidelijkheid, een zwart gat. De plant boven blijft schriel en is onduidelijk qua identiteit, getekend in zacht krijt is ze makkelijk uit te vegen.
Groei is niet zo moeilijk te realiseren, hup een zak kunstmest ertegenaan en daar ga je. Echter, indien je geen oog hebt voor wat er in het fundament van een plant (lees; bedrijf) mis is, komt zij, ondanks kunstgrepen en krampachtig opbinden, nooit tot werkelijke bloei. Het plantje blijft schriel, en kan niet koersen op werkelijk eigen kracht.
Echt geweldig om uiteindelijk in gesprekken die dan toch ontstaan met allerlei mensen (ook dankzij de inzet van 2 professionele speeddate actrices) samen verder te onderzoeken waar dat vertrouwen in zit. Waar koersen we op, wat drijft ons en durven we daarnaar te handelen?
Een prachtig voorbeeld was het gesprek met meneer Van den Berg (directeur Akzo Nobel, zo werd mij duidelijk toen ik later zijn kaartje eens goed bekeek...). Hij had écht interesse in wat kunstenaars als inspirator zouden kunnen betekenen en vertelde heel mooi over zijn eigen passie; een goede houten zwaluwstaartverbinding maken.
Wát een rake metafoor voor wat er die avond gebeurde in de Beurs! Een nieuwe zwaluwstaartverbinding tussen economie en cultuur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten