zaterdag 2 januari 2010

ruimte om het niet te weten




Ingesneeuwd en wel in België( ja écht, het gebeurde nog ook!) keek ik daar de prachtige film het Offer (the Sacrifice) van AndreijTarvosky. Ik werdmeteen binnengetrokken door dit openingsbeeld. In een onbegrensd landschap plant een wat oudere man een dode boom. Zijn zoon probeert stilzwijgend met keien de boom te verstevigen zodat niet omvalt door de harde wind. De vastberadenheid van de man en de jongen ontroerde me.

En dan de voorpagina van het FD op 31 december;
De grafiek van de AEXkoersverloop van 2009. Er was een crisis dit jaar. Althans dat is wat ik overal om me heen hoor. Maar gek..., de koers eindigt op 337,28, nogal wat hoger dan waarop ie begon, 269,27 op 6 januari
Ondanks dat ik nu al een jaar een abonnement heb op het Fd, weet ik het nog steeds niet. Mij bekruipt steeds meer het gevoel dat er nog steeds slechts vanaf 1 punt naar de zaak/crisis ( for what it is worth) wordt gekeken, ondanks de roep om deze crisis divers en breed aan te pakken.
Dat er al met al niet wezenlijk de nuance wordt ingebracht, laat staan enig reflectief gedrag en contemplatie over het geheel en haar vervolg!

Deze beelden stonden me nog steeds helder voor ogen als we het oude jaar uitzwaaien bij E en K. Geheel volgens traditie vieren we dat elk jaar met onze gezinnen in Rotterdam. Ietwat licht in ons hoofd van de champagne proberen we die laatste avond van 2009 vat te krijgen op het afgelopen jaar. Op zich wel grappig dat we het überhaupt proberen....
E beklaagt het feit dat je tegenwoordig een mening moét hebben, anders ben je een sof.
De nuance in gesprekken lijkt verder weg dan ooit te zijn. Het is zús of zó en jíj moet daarover ook kunnen meepraten. Je moet antwoorden hebben, anders tel je niet mee.
Met als resultaat dat we bij elk nieuws feit vooral worden getrakteerd op de mening van "de man op straat".

In de discussie die volgt komen we uit bij dat het zo fijn zou zijn als mensen durfen te zeggen dat ze zaken eigenlijk complex vinden. Dat er redenen zijn om er het ene en tegelijkertijd óók het andere van te vinden. Dat je hardop durft te twijfelen omdat het zaken nooit zwart wit zijn! Dat je, om grip te krijgen juist vooral moet luisteren. En meer vragen stelt ( ook aan jezelf)in plaats van met antwoorden te komen. En dat dat hardop twijfelen juist goed is!
Was het nou Confucius die zei; " een wijs man is hij die weet dat hij niet weet?".

Twijfelen en het niet weten wordt gezien als je kwetsbaar opstellen. En als ik iets heb geleerd uit de gesprekken die ik het afgelopen jaar voerde in het kader van Vertrouwen Verbeeld, dan is het wel dat kwetsbaarheid niet welkom is in de financiële wereld.
De volgende dag waaien we uit in een heel klein intiem parkje, Schoonoord geheten, net onder de Euromast ( waar, o gruwel, bovenop de top het logo van de Rabobank, totaal uit proportie prijkt).

Schoonoord is een kleine heemstuin waar een verzamelijng uitheemse en inheemse planten sinds jaar en dag worden verzorgd. Ooit in d ejaren '70 geschonken door een bankier, de heer Jacob Mees. Het is er prachtig, ondanks dat de natuur zich nu op haar diepst heeft terug getrokken in zichzelf.

Ik vraag me af waarom ik nou juist dit soort plekken zo fijn vind? Dat dit de plekken zijn die ik mee wil nemen naar mijn atelier.
Al wandelend komt er heel klein een besef. Het is de verdichting in de luwte die me trekt. Het zich onttrekken aan tijd en waan die maakt dat ik inzichten krijg. Geen dikke vastomlijnde, maar voorzichtige verkenningen van wat een nieuwe vraag zou kunnen worden.
En dat dát misschien mijn rol is in dit nieuwe jaar. Datgene wat ik terug kan geven in Vertrouwen Verbeeld.

Ik blijf het Fd lezen, ik wil midden in de wereld staan, en neem die mee in mijn atelier; mijn werkplaats. En daar hoef ik het niet te weten allemaal. Ik wil helemaal niet weten dat het zó zit. Of juist zó... Ik weet niet wat ik met de antwoorden moet. Morgen is alles weer anders immers....
Maar ik wil het wel verkennen van alle kanten. Mijn werk is een verslag van mijn verkenningen, mijn twijfelen, mijn euforie, mijn blinde vlekken en mijn irritaties over het gebrek aan nuance!

Een heel jaar voor de boeg!
Ik heb er zin in!

Benieuwd naar hoe jullie hierin staan? Jullie twijfels, laat je ze zien? Waar koers je op als het stormt?

1 opmerking:

  1. prachtig anook! wat prahtig mooi om ons eerste gesprek van 2010 hier terug te zien! het wordt een mooi jaar!

    e.

    BeantwoordenVerwijderen