Nog een week en don wordt binnen zorgcentrum Insula Dei de Patronesdag gevierd. 24 sept is de naamdag van hun beschermheilige en dat wordt volgens goed katholiek gebruik uitbundig en feestelijk bij stil gestaan. Ik loop voor de organisatie van deze dag weer een poosje mee in de organisatie om hen te ondersteunen in het uitdragen en tastbaar maken van hun kernwaardes.
Een van die kernwaardes: "omzien naar de ander" is deze Patronesdag de grote kapstok waaraan ik een aantal activiteiten heb "geplakt" die brdere gesprekken tussen bewoners makkelijk maken.
In dat licht ook de expositie waaraan k nu werk"De stille krachten achter het omzien naar elkaar'
Geweldig mooie gesprekken, interviews, die ik tot nu toe met allerlei bewoners heb gevoerd. Alle om vanuit heel verschillende, persoonlijke perspectieven, een gezicht te geven aan ervaringen en verhalen van bewoners over de zorg en het omzien die zij zélf vaak geven aan medebewoners!
Mannnn, moet mijn beeld over ouderdom voortdurend bijstellen. Zit soms met dikke keel te luisteren. Niet bepaald omdat het nou allemaal rozegeur en maneschijn is. ( op de een of andere manier zag ik mezelf toch altijd blakend, fief en fel be-lippenstift de 90 halen ergens in een mooi huisje met nog steeds een atelier erbij...).
maar gewoon om de eerlijkheid dat oud worden wel mooi is, maar omdat oud zijn soms bepaald iets is waar je maar niet aan kan wennen. Oud zijn is hard werken! En hoe bitter om overal het woord eenzaamheid te horen. Ondanks dat je in een verzorghuis zit....
De veerkrachtig van sommigen.
Niet makkelijk, maar wel een geweldig warme klus!
Voorbeeld van kaartje dat wordt uitgedeeld op de Patronesdag. In opdracht van ID weer gemaakt door onvermoeibare Lief!
